Als je zoekt op het thema “het kind in jezelf”, kom je bijna altijd informatie tegen over het gebroken kind in jezelf, het kind dat geheeld moet worden. Je kan het kind in jezelf ook op een andere manier benaderen, vanuit de positieve psychologie, en daar gaat Pippi ons bij helpen.
We kunnen niet om het feit heen, dat als we opgroeien wij ons oorspronkelijke zelf verliezen omdat we leren ons aan te passen aan de maatschappij. Hierdoor verdwijnen eigenheden en voelen we ons als volwassenen verwijdert van onszelf. Daardoor kijken maar weinig mensen terug op een optimale kindertijd.
Maar hoe zou het zijn om weer thuis te komen bij jezelf, bij wie je werkelijk bent, bij je ware zelf? Door intuïtie en spontaniteit kan je het onbewuste bewust laten worden. En als je ziet wat daar uit voort komt kan je als volwassene ook zien of je nog altijd zo verwijderd moet zijn van je innerlijke kind, en of je al je opgebouwde mechanismen nog nodig hebt. Aan jou is de keuze.
Astrid Lindgren begon met het schrijven over Pippi Langkous in 1941. Zij kwam zelf uit een streng en gelovig milieu, desondanks behield zij altijd een soort speelsheid ten opzichte van het leven. Met haar kinderboeken zette zij conventies overboord en bevrijdde zij de kinderliteratuur van een zware moraal. De vrije mens stond bij haar voorop en de thema’s die zij met humor omzette zullen altijd actueel blijven. Zelf vond ze het maar 'gekkig' als men haar boeken ging “psychologiseren’’.
Wij zullen de boeken van Astrid Lindgren en de teksten van Pippi niet gaan ontleden maar Pippi kan ons op een luchtige wijze helpen op onze reis. Op deze reis, waar jij centraal staat, zullen we de natuur in trekken, veel intuïtief schrijven, spiritualiteit toelaten en de poort open zetten voor positiviteit.